• การคมนาคมขนส่ง ปัจจุบันการคมนาคมและการขนส่งทั้งภายในและระหว่างชุมชน ยังขาดการเชื่อมโยงที่เหมาะสม ทำให้เกิดความไม่คล่องตัวและไม่ปลอดภัยในการเดินทาง การเดินทางระหว่างตำบล การติดต่อกับอำเภอใกล้เคียงใช้ถนนสายหลัก คือ ทางหลวงแผ่นดิน สาย 212 (บึงกาฬ – นครพนม) และยังมีถนนเชื่อมระหว่างตำบล 3 ตำบล ได้แก่ ถนนสายเลียบฝั่งแม่น้ำโขง ถนนเชื่อมต่อระหว่างหมู่บ้านนั้น

ไม่สามารถใช้ได้สะดวกในฤดูฝน เนื่องจากเป็นถนนลูกรัง พื้นถนนอ่อน ประกอบกับมีน้ำขัง ทำให้ผิวจราจรชำรุด จึงทำให้การคมนาคมระหว่างชุมชนไม่สะดวก ในฤดูแล้งจะมีฝุ่นละอองจากการสัญจร ทำให้เกิดอุปสรรคต่อการเดินทางเป็นอย่างมาก

สภาพถนนและเขตทาง ถนนเชื่อมหมู่บ้านส่วนใหญ่ ยังเป็นถนนลูกรัง โดยทั่วไปสภาพชำรุดเสียหาย ซึ่งเกิดจากปัญหาน้ำท่วมขังเป็นเวลานาน และมีขนาดคับแคบ ไม่ได้มาตรฐาน ซึ่งเป็นอุปสรรคอย่างมากต่อการสัญจรไปมาของประชาชน